Vålerenga kjerke

      G                                              Am
Da høsten var som klarest - en september ettermiddag
               Am                                                  G             
strømmet skjebnen ut små gnister på Vålerenga.
G                                            Am                                  Am                                 G
Bud gikk ut over byen - til kvinne og til mann om at kjerka opp i parken sto i brann.

                  Em                 H                Em                H
Det var mange som tok veien - som følte de måtte dra
               C                     G                        Am                 D
opp til småhus og stille gater - mellom Galgeberg og Etterstad.
C                D            G            C              D     G         
Flammene dannset i kvelden, lyste mot åsen bak,
      C      D      Em             Am                    G              Am                    G     D
da Vålerenga kjerke, fikk himmel`n sjøl til tak, fikk himmel`n sjøl til tak.

                G                                      Am
Så mange minner - og tanker - lever i en menneskekropp
    Am                                              G
knytter oss til steder der vi vokste opp.
     G                                  Am                                      Am                           G
Kjærlighet til ei gate - til et hus og til en gård, der vi brukte våre aller beste år.
      Em                               H                Em                  H
Og mange som stod der i parken - var døpt i kjerka engang;
                C                     G                   Am                 D
og hadde spasert over gulvet - mens bryllupsklokka klang.
C                D            G            C              D     G        
Flammene dannset i kvelden, lyste mot åsen bak,
      C      D      Em             Am                    G              Am                    G     D
da Vålerenga kjerke, fikk himmel`n sjøl til tak, fikk himmel`n sjøl til tak.

C    D    G    C   D   G      C      D    Em    Am   G  Am  G   D
 
    G                                                               Am
I parken - stod det menn - som hadde spelt fotball siden dem var små
     Am                                                     G
og siden ble helter for Klanen på Store Stå.
            G                                                         Am
Der sto unge, menn og kvinner - som hadde fløytta inn i seinere år
       Am                                        G
for å gi nytt liv til en del av byen vår.
     Em                 H                Em                        H
Og orgelet spilte aleine - jeg sverger på at det er sant,
     C                     G            Am                 D
og kjerkeklokka ringte - da taket til slutt forsvant.

C           D        G                    C                D     G         
Naken, grå og øde - som en skygge mot åsen bak
      C      D      Em             Am                    G              Am                    G    
sto Vålerenga kjerke - med himmel`n sjøl til tak,  med himmel`n sjøl til tak
          Am                    G  
med himmel`n sjøl til tak.

Startside
Gitargrep
Vålerenga kjerke